پیش بینی آسیب های اسکلتی ـ عضلانی در پرستاران با استفاده از مدل نیازـ کنترل

مقدمه: اطلاعات ناچیزی در مورد نیازهای روان شناختی شغل و کنترل (آزادی تصمیم گیری) در محیط کار و ارتباط آن با آسیب های اسکلتی ـ عضلانی (msds) در پرستاران ایرانی در دسترس است. این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین نیازهای روان شناختی شغل و کنترل در محیط کار و ارتباط آن با شیوع علائم msds در پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شده است. مواد و روش­ها: در این مطالعه مقطعی، 385 نفر از پرستاران بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شیراز که به روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند، شرکت نمودند. نسخه فارسی پرسش نامه محتوای شغلی و پرسش نامه استاندارد نوردیک برای جمع آوری داده ها استفاده شد. از آمار توصیفی، رگرسیون لجستیک و نرم‏افزار spss نسخه 5/11 برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: میانگین (انحراف استاندارد) ابعاد نیازهای روان شناختی شغل (14/5) 19/38 و کنترل (50/6) 15/58  به دست آمد. بر این اساس، ابعاد نیازهای روان شناختی در سطح بالا و بعد کنترل در سطح پایین قرار داشتند. نتایج نشان داد که 1/29% از پرستاران مورد مطالعه در حالت استرین بالا مشغول به کار می باشند. مدل سازی رگرسیون مشخص ساخت که شانس آسیب در ناحیه پا در پرستارانی که در خانه استرین بالا قرار دارند 35/2 برابر پرستارانی است که در خانه استرین پایین قرار می گیرند. نتیجه گیری: اغلب پرستاران مورد مطالعه در خانه استرین بالا از مدل نیاز ـ کنترل قرار داشتند. بر اساس نتایج به دست آمده، هر گونه برنامه مداخله ای جهت پیشگیری از msds در پرستاران می بایست بر افزایش کنترل و تغییر حالت کار از استرین بالا به استرین پایین یا شغل فعال متمرکز شود.